ไดอารี่กับความทรงจำของวันวาน
ตั้งแต่ฉันจำความได้ ฉันได้เข้าเรียน อนุบาล 1 ที่โรงเรียนเทศบาลวัดใหญ่(ราชพงษ์) ตอนประมาณ 4 ขวบ ฉันไม่ทราบว่าตอนอนุบาล 1 ดิฉันมิีนิสัยเป็นอย่างไร เพราะยังเป็นเด็ก แต่ฉันจำได้ว่าเมื่อตอนอนุบาล 1 เพื่อนๆจะมีพ่อแม่มาส่ง แต่ห่างจากพ่อแม่ไม่ได้ก็เป็นธรรมดาที่เราต้องหากจากพ่อแม่ เพราะเราต้องเข้าเรียนตั้งแต่อายุ 4 ขวบ ฉันก็เหมือนกับเพื่อนๆคนอื่นๆร้องไห้เหมือนกันเพราะความติดพ่อแม่แต่นานๆไปฉันก็ชินแล้ว ฉันเติบโตจนกระทั่งอยู่อนุบาล 3 ฉันก็โตขึ้นมากจนกระทั่งฉันจบอนุบาล 3 ฉันก็ได้รับปริญญา ฉันดีใจมาก ฉันได้เติบโตจนอยู่ป.1 คุณครูเรียกฉันว่า เหี่ยว เพราะฉันตัวผอมและเตี้ยมาก ป.1 ป.2 ป.3 ฉันก็ได้ร่วมกิจกรรมงานนันทนาการ ซึ่งเป็นงานที่ให้เด็กนักเรียนแต่ละชั้นมีการแสดง เต้น รำ สนุกมากๆ พอฉันอยู่ ป.4 คุณครูประจำชั้นของฉันเป็นครูสอนดนตรีไทย คุณครูก็ได้ให้ฉันฝึกดนตรีไทยกับเพื่อนๆ คุณครให้ฉันเล่นซออู้ ฉันสนุกมากๆ ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เล่นดนตรี พอฉันขึ้นชั้น ป.5 ฉันก็ได้เล่นดนตรีออกงานนันทนาการ ซึ่งมีผู้ใหญ่หลายๆท่านชอบดนตรีไทยการแสดงของฉันและเพื่อนๆมาก ฉันก็ได้ไปอออกงานหลายๆงาน จนกระทัง ฉันอยู่ชั้น ป.6 ฉันก็ได้ลงสมัคร ประธานนักเรียน แต่ฉันได้เป็นรองประธานนักเรียนเพราะคะแนนน้อยกว่า แต่ฉันฏ็มีความสุขเพราะอย่างน้อยก็มีคนเลือกฉัน ทุกเช้าฉันก็ได้เป็นคนที่นำร้องเพลงเคาพธงชาติ นำสวดมนต์ และทุกเย็นวันศุกร์โรงเรียนของฉันมีกิจกรรมสวดมนต์ก่อนกลับบ้าน ฉันก็ได้เป็นคนนำสวดมนต์เช่นเดียวกัน ทีี่โรงเรียนของฉัน มีกิจกรรมมากมายเช่น งานวันภาษาไทยนแห่งชาติ ฉันก็ได้จัดการแสดงขึ้นกับเพื่อนๆแต่ฉันไม่ได้เป็นผู้แสดง ฉันเป็นผู้พากษ์ ซึ่งน้องๆก็ชื่นชอบมากๆ วันวิทยาศาสตร์ เพื่อนและฉันก็ได้อยู่ประจำฐานต่างๆเกีี่ยวกับวิทยาศาสตร์ ซึ่งน้องๆก็สนุกและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี คุณครูที่สอนดนตรีไทยฉัน ก็ส่งฉันแข่งขันดนตรีไทยประเภทซออู้ ฉันก็ได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ซึ่งได้เงินรางวัล จำนวน 1200 บาท ฉันดีใจมากๆ ฉันก็ขอบคุณคุณครูที่สอนฉันให้ฉันได้มีวันนั้น ถึงแม่ฉันจะไม่ได้รางวัลชนะเลิศแต่ฉันก็ภูมิใจมาก อีกไม่นานคุณครูก็พาฉันและเพื่อนไปเล่นดนตรีไทยที่งานต่างๆ เช่น งานลอยกระทง กิจกรรมวันแม่ที่โรงเรียน งานปลาทูและงานเสน่ห์แม่กลองที่ทางรถไฟ ฯลฯ จนกระทั่งใกล้สอบและฉันก็กำลังจะจบชั้น ป.6 ฉันและเพื่อนๆก็ได้มีการร้องเพลงอำลาคุณครูและน้องๆ ซึ่งตอนนั้นเป็นสถานการณ์ ที่ซาบซึ้งมาก จนกระทั่งฉันได้เข้าฉัน ม.1 ที่โรงเรียนถาวรานุกูล เทอม 1เข้ามาแรกๆฉันก็ไม่รู้จักใครเลย แต่ไม่นานฉันก็ได้รู้จักเพื่อนมากมาย ห้องเรียนของฉันมีสมาชิกตั้ง 47 คน ฉันก็ได้สนิทกับเพื่อนๆหลายคน โรงเรียนก็ได้มีการสอบ เทอม 1 ฉันก็ได้เกรดเฉลี่ย 3.53 พ่อแม่ของฉันภูมิใจมาก ต่อมาเมื่อม.1 เทอม 2 ฉันก็ได้เกรดเฉลี่ย 3.62 ตัวฉันดีใจมาก เพราะเกรดเฉลี่ยของฉันเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม หลังจากนั้นพ่อกับแม่ก็พาฉันไปกินเลี้ยงฉลองความสำเร็จของฉันและพี่สาว ตอนฉันอยู่ ม1 พี่สาวของฉันอยู่ ม.4 พี่สาวของฉันเรียนเก่งกว่าฉัน พี่สาวของฉันสอบได้ที่ 1 ฉันและพี่สาวทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจ และหลังจากนั้นเหตุการณ์ก็ปกติ จนฉันขึ้น ม.2
